Zamek Wolfenstein, cel operacji „Wilczy Kamień”
Operacja „Wilczy Kamień” – operacja przeprowadzona przez Biuro Tajnych Operacji w marcu 1946 roku, której celem było zdobycie dokumentów pozwalających określić położenie tajnego sztabu Trupiej Główki.
Założenia i przebieg[]
Dwóch agentów Biura Tajnych Operacji – William Joseph Blazkowicz i Richard Wesley – w przebraniach esesmanów przeniknęło do zamku Wolfenstein w celu odnalezienia w biurach Helgi von Schabbs teczki z dokumentami. Na miejscu udaje im się ustalić, że teczkę ma ze sobą oficer przebywająca w pobliskim Wulfburgu. Podczas próby wydostania się z zamku i dotarcia do Paderbornu w celu spotkania się z kontaktem, Ludwigiem Kesslerem, agenci zostają pojmani przez Rudiego Jägera i osadzeni w lochach. Podczas gdy Wesley zostaje zabrany na przesłuchanie, Blazkowicz ucieka z więzienia i rusza jego śladem. Odnajduje go, ale nie udaje mu się go uratować. Wydostaje się z zamku i spotyka z Kesslerem, który zabiera go do Wulfburga. W miasteczko B.J. spotyka się z agentką Pippą Shepherd, przekazującej mu informacje o miejscu pobytu Helgi. Blazkowicz, udając kelnera, próbuje wykraść jej teczkę, zostaje jednak zdemaskowany. W międzyczasie w Wulfburgu dochodzi do trzęsienia ziemi, które zamienia zmarłych w szuraczy. Agent przedostaje się przez miasteczko na teren wykopalisk, gdzie pokonuje potworność króla Ottona i zabija von Schabbs, odzyskując teczkę, a następnie wraz z Fergusem Reidem opuszcza Wulfburg.
Następstwa[]
Dzięki zdobytym dokumentom aliantom udaje się ustalić położenie sztabu Trupiej Główki, na który niedługo później przypuszczają szturm, mający położyć kres II wojnie światowej. Operacja kończy się jednak niepowodzeniem i czternastoletnim okaleczeniem Blazkowicza oraz wygraniem wojny przez nazistów.